Er was eens een magisch koninkrijk waar alle bewoners... Lego-hoofden hadden. Elk hoofd was uniek en vol karakter, met vrolijke gezichten, verbaasde blikken en zelfs piratenogen. Maar er was één probleem: de hoofden konden niet praten! In dit stille koninkrijk communiceerden ze alleen door hun uitdrukking en handgebaren. Iedereen begreep elkaar perfect, behalve één bewoner, een hoofd met een permanent lachende mond.

Dit hoofd, genaamd Lachie, had een grote droom: hij wilde een keer serieus genomen worden. Maar hoe hard hij ook probeerde, mensen dachten altijd dat hij grapjes maakte. Op een dag ontmoette hij een klein meisje dat net als hij dol was op bouwen. Ze merkte iets bijzonders op: Lachie’s ogen vertelden een ander verhaal dan zijn glimlach. Vanaf dat moment begreep ze dat hij meer was dan alleen een lachend gezicht.

Samen bouwden ze de grootste Lego-stad die ooit bestond. En hoewel Lachie altijd bleef lachen, had hij nu eindelijk iemand gevonden die hem écht begreep. 

Zo werd Lachie de held van het Lego-koninkrijk, niet door zijn glimlach, maar door zijn hart van Lego-steentjes.

Weet jij je hoofd erbij te houden!

Alfa:

Bravo:

Charlie:

Delta:
 

Echo:

Foxtrot:

Antwoorden in RD formaat vier cijfers spatie vier cijfers