Ah, wat een dag in het woud! De vogels fluiten hun eigen melodieën en de bloemen buigen zich zachtjes in de wind. Ik, Radagast de Bruine, wandel langs de oude eiken en hoor geruchten die zelfs de bomen niet kunnen fluisteren. Midden in deze rust voel ik het onheil dat zich door Midden-aarde verspreidt. Gollum sluipt weer rond, en iets donkerder dan ooit groeit in de schaduwen van Mordor.

Ik heb geen dorst naar macht, zoals Saruman, of verlangen naar glorie. Mijn zorgen liggen bij het beschermen van dieren, planten en alles wat fluistert in de natuur. Toch weet ik dat zelfs een bescheiden tovenaar soms het lot moet beïnvloeden. Ik verzorg de vogels en spreek zacht met de beesten van het woud, maar mijn hart klopt sneller bij de gedachte aan het kwaad dat op de loer ligt.

Soms, in de stilte van het bos, herinner ik me Gandalf en de dappere hobbits. Hun moed is besmettelijk, en ik voel een kleine vonk van hoop. Misschien ben ik slechts een bewaker van bladeren en wortels, maar zelfs een bescheiden hand kan het verschil maken. Midden-aarde heeft iedereen nodig, en ik ben hier, tussen de schaduwen en zonnestralen, klaar om mijn steentje bij te dragen. 

Alpha:

Bravo:
-

Charlie:

Delta:

Echo:

Foxtrot:

Golf:

Hotel:

Oscar:
-

Het zijn Hymmnos cijfers